Voor veel ouders is het een behoorlijke verandering wanneer hun zoon of dochter naar de middelbare school gaat. Je komt niet meer regelmatig op school. Je kind heeft geen behoefte meer aan zijn vader of moeder op schoolplein en de drempel om contact op te nemen met docenten of mentor ligt vaak hoger dan op de basisschool. Toch merk je al snel dat jullie kersverse brugsmurf het zonder hulp en begeleiding nog niet zo makkelijk heeft. Huiswerk plannen en leren leren blijkt niet zo eenvoudig.
Wat doe je dan? Neem je het actief over om teleurstelling of mislukken te voorkomen? Of laat je je kind het zelf uitzoeken om zoveel mogelijk zelfstandigheid te bevorderen?
Jonge tieners hebben nog veel begeleiding nodig. De hulp van hun ouders is onontbeerlijk als de taken ingewikkelder zijn, als er emoties bij komen kijken of als het gaat om keuzes die pas op langere termijn gevolgen zullen hebben. Als ouder kun je de rol van manager op je nemen. Je helpt jullie brugklasser om een slecht herfstrapport om te zetten in een mooi kerstrapport door samen een strategie te ontwikkelen en samen te bedenken welke leuke dingen daarvoor moeten wijken of veranderen (mobielgebruik, gamen, Netflixseries kijken).
De meest simpele vorm van management is het creëren van randvoorwaarden waarbinnen jullie zoon of dochter zelf aan de slag kan gaan: een planning helpen maken, de gevolgen schetsen, het huiswerk structureren en controleren of dat goed is gemaakt en vooral is begrepen.
Vaak zul je als ouder nog krachtige beslissingen moeten nemen, zoals het regelen van bijles en zorgen dat je kind op tijd naar bed en naar school gaat. Deskundigen raden aan om drank- en drugsgebruik simpelweg te verbieden. Maar wanneer het gaat om zaken waarbij je tiener al wat zelfstandiger kan functioneren, bijvoorbeeld bij sociale interactie met anderen, gedrag op school of persoonlijke keuzes maken, dan is een zachte vorm van coachen meestal succesvol. Probeer suggesties te doen, structurerende vragen te stellen en discussies die alle kanten opgaan terug te brengen naar ‘waar we het ook alweer over hadden’.
Een coach heeft de teugels in handen en kan beslissen om die te laten vieren, maar trekt ze op het goede moment ook weer aan.
(Voor meer informatie lees Het tienerbrein van Jelle Jolles)